Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Στη Καλιφόρνια προσγειώθηκε τελικά το Atlantis, επιστρέφοντας από το Hubble

Οι κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούν για ημέρες στη Φλόριντα ανάγκασαν τη NASA να αποφασίσει τη προσγείωση του Atlantis στη Καλιφόρνια, ολοκληρώνοντας την επιτυχημένη αποστολή επισκευών στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Η προσγείωση αναβλήθηκε για δύο ημέρες λόγω του βροχερού καιρού στη περιοχή του ακρωτηρίου Κανάβεραλ που εμπόδιζε τη προσγείωση του Atlantis.

Καθώς οι κακές συνθήκες επέμεναν επιλέχτηκες η εναλλακτική λύση της αεροπορικής βάσης Έντουαρτς, στη Καλιφόρνια. Στη συνέχεια, το Atlantis θα πρέπει να μεταφερθεί με ειδικά διαμορφωμένο αεροσκάφος ξανά στη Φλόριντα.

Μετά την αλλαγή, άρχισε η διαδικασία προσγείωση που προγραμματίστηκε για τις 18:39 (ώρα Ελλάδος) και ολοκληρώθηκε χωρίς προβλήματα. Η αποστολή είχε διάρκεια 13 ημερών.

Το Atlantis ολοκλήρωσε την πέμπτη και τελευταία αποστολή επιδιόρθωσης στο τηλεσκόπιο Hubble. Οι αστροναύτες πραγματοποίησαν πέντε διαστημικούς περιπάτους και αντικατέστησαν τη βασική κάμερα με νέα, περισσότερο ευαίσθητη όπως επίσης και βασικά εξαρτήματα, δίνοντας νέα ζωή στο πολύτιμο τηλεσκόπιο.

Newsroom ΔΟΛ

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

«Ιπτάμενο χαλί» και άλλα περίεργα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

Στο πλαίσιο μιας σειράς ασυνήθιστων προκλήσεων που έθεσε το κοινό της χώρας του, ο Ιάπωνας αστροναύτης που εργάζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό δοκίμασε ένα «ιπτάμενο χαλί», δίπλωσε πλυμένα ρούχα και έβαλε κολλύριο σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας.

Η Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA) δημοσιοποίησε την Τρίτη το βίντεο με τις απίθανες αποστολές που έφερε εις πέρας ο Κοίτσι Ουακάτα.

Ο αστροναύτης φαίνεται να πατά σε ένα χαλάκι που αιωρείται μέσα σε μια καμπίνα του τροχιακού συγκροτήματος. «Πέταξα με αυτό το μαγικό χαλί χρησιμοποιώντας κολλητική ταινία για να παραμείνουν στη θέση τους οι σόλες των παπουτσιών μου» εξηγεί ο Ουακάτα στο μικρόφωνο.

Η παρουσίαση παραπέμπει σε διαστημικό βαριετέ, σχολιάζει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Για να καταφέρει να βάλει κολλύριο, ο πολυμήχανος αστροναύτης άφησε μια σταγόνα να εξέχει από το φιαλίδιο, κολλημένη στο στόμιο, και την έφερε προσεκτικά στην άκρη του ματιού του.

Πιο δύσκολο αποδείχθηκε το δίπλωμα ρούχων χωρίς τη βοήθεια της βαρύτητας. Τα μπατζάκια και τα μανίκια μιας μπλε στολής αιωρούνταν ανεξέλεγκτα, ένα φανελάκι όμως αποδείχθηκε πιο συνεργάσιμο.

Νωρίτερα, στα μέσα Απριλίου, ο Ουακάτα είχε επίσης επιχειρήσει να κάνει πους-απς.

Το ασυνήθιστο πείραμα συμπεριέλαβε 16 προκλήσεις τις οποίες επέλεξε η JAXA μεταξύ των προτάσεων που υπέβαλε το ιαπωνικό κοινό.

Newsroom ΔΟΛ

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

αναγνωριστικές αποστολές στον Άρη

Η NASA αναπτύσει ένα μακρυπρόθεσμο εξερευνητικό πρόγραμμα του Άρη για τις επόμενες 2 δεκαετίες. Αυτό το αισιόδοξο πρόγραμμα, θα βασιστεί σε επιστημονικές ανακαλύψεις από περασμένες αποστολές & θα λάβει σοβαρά υπόψη διδάγματα & εμπειρίες που έχουν συσσωρευθεί μέχρι τώρα.

Η NASA παραμένει αφοσιωμένη στην αποστολή περισότερων αναγνωριστικών αποστολών στον Άρη, όπως αυτή του Phoenix lander, πρόγραμμα που θ'αποφασισθεί μετά από προτάσεις των μελών της Επιστημονικής Κοινότητας. Τέτοιες αποστολές μπορεί να περιλαμβάνουν αεροπλάνα, μπαλόνια, ή μικρές αυτοκινούμενες πλατφόρμες επιστημονικής έρευνας.

Αυτή η νέα προοπτική, αυξάνει τον αριθμό τοποθεσιών του πλανήτη που θα προσφέρουν πληροφορίες και δεδομένα πριν την εκτόξευση επανδρωμένης αποστολής. Η επόμενη εκτόξευση αναγνωριστικού οχήματος, είναι προγραμματισμένη για το 2011.

Στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, η NASA σχεδιάζει επιπρόσθετους επιστημονικούς τροχιακούς σταθμούς, οχήματα επιφανείας (rover) & επιστημονικές συσκευές.

Μια πρόταση που εξετάζεται, είναι η αποστολή για λήψη δειγμάτων του Άρη & η επιστροφή τους πίσω στη Γη. Θα χρησιμοποιηθούν ρομποτικά συστήματα για τη συλλογή, καθώς & μια ρουκέτα για την επιστροφή των δειγμάτων χώματος, βράχων & ατμόσφαιρας, για λεπτομερή ανάλυση πίσω στη Γη.

Ερευνητές θα μπορέσουν να επεξεργαστούν τα δείγματα για χημικές αναλύσεις, προσδιορισμό των χαρακτηριστικών τους, πολύ περισσότερο με ακρίβεια, απ'ότι μπορούν με χειρισμό από μακρυά.

Πάνω στη Γη, θα έχουν τη δυνατότητα να εκτελέσουν διορθωτικές ενέργειες όταν ένα πείραμα δεν πηγαίνει καλά, ή αν τ'αποτελέσματα είναι απρόσμενα. Επιπρόσθετα, για τις επόμενες δεκαετίες, τα συλλεχθέντα δείγματα θα είναι δυνατόν να προσφέρουν νέες ανακαλύψεις & δυνατότητες να υποστούν περισσότερες επεξεργασίες, καθώς η επιστήμη θα προοδεύει & οι δυνατότητές μας θ'αυξάνονται.

Μια άλλη προοπτική αφορά στο Εργαστήριο Αστροβιολογίας (Astrobiology Field Lab), που θα έχει τη δυνατότητα ερεύνης για ίχνη ζωής. Θα είναι η πρώτη αποστολή απ'το Viking του 1970 & ύστερα, που συγκεκριμένα θα ψάξουμε για στοιχεία ζωής στον Άρη του παρελθόντος, ή του παρόντος.

Το ρομποτικό εργαστήριο, θα μεταφέρει επιστημονικά εργαλεία για προσδιορισμό & διεξαγωγή αναλύσεων για την αναζήτηση ζωής, όπως τη ξέρουμε. Θα μπορεί να συνεργασθεί & να εκτελέσει λεπτομερέστερες αναλύσεις απ'το Επ. Εργ. Άρη που θ'αφορούν συγκεκριμένα το θεμα υπάρξεως ζωής.

Στοιχεία που θ'αναζητηθούν, είναι υπολείματα ζεστών μεταλλικών πηγών, στρώματα πάγου, ίχνη που ίσως άφησε πίσω του νερό καθώς έτρεξε κάποτε πάνω στην επιφάνεια, καθώς & συλλογή δειγμάτων από μεγαλύτερο βάθος στο έδαφος κάτω από πάγους.

Η ΝΑΣΑ ενδιαφέρεται για τεχνολογίες που θ'αυξήσουν το ρυθμό εκτοξεύσεων αποστολών, ή θα επιταχύνουν το σχέδιο- πρόγραμμα εξερευνήσεως του Άρη.

Το Πρακτορείο, σχεδιάζει να επενδύσει σε προχωρημένες δυνατότητες όπως επιστημονικά εργαλεία μικρής κλίμακος που θα δρουν αυτοκινούμενα πάνω στο έδαφος, καθώς & συστήματα που θα έχουν την αυτόνομη & πάλι δυνατότητα για εξορρύξεις μεγάλου βάθους, εκατοντάδες μέτρα κάτω απ'την επιφάνεια.

πηγη pathfinder.gr

Παρουσιάστηκαν οι έξι νέοι αστροναύτες της ESA

Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) παρουσίασε την Τετάρτη τους έξι νέους αστροναύτες που επέλεξε μεταξύ 8.413 υποψηφίων, δύο Ιταλούς, μεταξύ των οποίων μία γυναίκα, ένα Γερμανό, ένα Δανό, ένα Βρετανό και ένα Γάλλο.

Οι έξι αστροναύτες, όλοι γεννημένοι μεταξύ των ετών 1972 και 1978, πρόκειται να ενσωματωθούν με τους οκτώ αστροναύτες από έξι ευρωπαϊκές χώρες: την Γερμανία, την Ιταλία, την Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και την Σουηδία, όπως ανέφερε ο γενικός διευθυντής της Υπηρεσίας Ζαν Ζακ Ντορντέν κατά την διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Παρίσι.

Τρεις από αυτούς που επελέγησαν είναι στρατιωτικοί πιλότοι, δύο μηχανικοί και ένας επιστήμονας. Οι έξι νέοι αστροναύτες είναι η Σαμάνθα Κριστοφορέτι και ο Λούτσα Παρμιτάνο (Ιταλία) ,ο Αλεξάντερ Γκερστ (Γερμανία), ο Ντάνε Μόγκενσεν (Δανία), ο Τίμοθι Πικ (Βρετανία) και ο Τομά Πεσκέ (Γαλλία).

Η ESA αναφέρει ότι για να επιλεγούν για αστροναύτες οι υποψήφιοι θα πρέπει «να μπορούν να υποβληθούν σε επιστημονική πειθαρχία και να έχουν επιδείξει αξιοσημείωτες ικανότητες σε ανάλογους τομείς έχοντας τουλάχιστον χίλιες ώρες κατ' ελάχιστον πιλοτάρισμα με αεροσκάφη υψηλών επιδόσεων».

πηγη pathfinder.gr

Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Το Hubble αποκτά νέα μάτια, ετοιμάζεται για νέες αναβαθμίσεις

Οι αστροναύτες του διαστημικού λεωφορείου Atlantis αντικατέστησαν την παλιά ευρυγώνια κάμερα του τηλεσκοπίου Hubble με μια νέα, μεγαλύτερων δυνατοτήτων, και ετοιμάζονται για τον επόμενο διαστημικό περίπατο κατά τoν οποίο θα αλλάξουν τα γυροσκόπια που διατηρούν προσανατολισμένο το πολύτιμο όργανο.

Φορώντας τις ογκώδεις διαστημικές στολές τους, δύο μέλη του πληρώματος της 11ήμερης αποστολής βγήκαν στο Διάστημα το βράδυ της Πέμπτης (ώρα Ελλάδας) για τις περίπλοκες εργασίες που διήρκεσαν τελικά πάνω από 7 ώρες. Το τροχιακό τηλεσκόπιο Hubble, μήκους 13,2 μέτρων, είχε μεταφερθεί στον ανοιχτό χώρο φόρτωσης του Atlantis μία ημέρα νωρίτερα.

Η αποστολή είναι η πέμπτη και τελευταία επιχείρηση για τη συντήρηση και την επιδιόρθωση του Hubble, το οποίο συνεχίζει να μεταδίδει πολύτιμες εικόνες από την εκτόξευσή του το 1990.

Ο 43χρονος αστροναύτης Αντριου Φόιστελ έζησε στιγμές αγωνίας προσπαθώντας επί μία ώρα να ξεβιδώσει ένα μπουλόνι που συγκρατούσε την παλιά κάμερα του Hubble.

«Βρισκόταν εκεί για 16 χρόνια -και δεν ήθελε να βγει» σχολίασε στο μικρόφωνό του όταν τελικά τα κατάφερε.

Η αγωνία είχε επεκταθεί και στα μέλη της NASA στο έδαφος: «Κανονικά δεν αποκαλύπτω την ηλικία μου, μπορώ όμως να σας πω ότι είμαι τώρα πέντε χρόνια μεγαλύτερος από ό,τι όταν ήρθα για δουλειά σήμερα το πρωί» δήλωσε ο Ντέβιντ Λέκροουν, επικεφαλής της ομάδας αστρονόμων της NASA που εργάζονται για το διαστημικό τηλεσκόπιο.

Αναβάθμιση

Η παλιά Ευρυγώνια και Πλανητική Κάμερα-2 του παρατηρητηρίου αντικαταστάθηκε με την Ευρυγώνια Κάμερα-3, η οποία «βλέπει» όχι μόνο το ορατό φως αλλά στο υπέρυθρο και το υπεριώδες τμήμα του φάσματος.

Η δυνατότητα παρατηρήσεων στην υπέρυθρη ακτινοβολία θα επιτρέψει στο Hubble να κοιτάξει 200 εκατ. έτη φωτός πιο μακριά στο Σύμπαν.

Την Πέμπτη αντικαταστάθηκε επίσης ένας ογκώδης υπολογιστής, επιφορτισμένος με τη συλλογή και μορφοποίηση των δεδομένων από τα όργανα του Hubble, ο οποίος είχε παρουσιάσει σοβαρή βλάβη.

Στους επόμενους διαστημικούς περιπάτους θα αντικατασταθούν τα έξι γυροσκόπια που διατηρούν το τροχιακό παρατηρητήριο προσανατολισμένο στη σωστή κατεύθυνση (τα τρία δεν λειτουργούσαν εδώ και χρόνια).

Θα αντικατασταθούν επίσης οι μπαταρίες και θα εγκατασταθεί ο Φασματογράφος Κοσμικής Προέλευσης, ένα νέο όργανο που θα μελετήσει τη συνολική δομή του Σύμπαντος και θα προσφέρει στοιχεία για την προέλευση του άνθρακα και άλλων στοιχείων.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Δυο νέα, σημαντικά διαστημικά τηλεσκόπια εκτόξευσε η Ευρώπη

Δύο από τις σημαντικότερες αποστολές του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος μέχρι σήμερα, συνολικού κόστους 1,9 δισ. ευρώ, ξεκίνησαν μαζί την Πέμπτη: Τα διαστημικά τηλεσκόπια Planck και Herschel θα κοιτάξουν πίσω στο χρόνο τα πρώτα στάδια της εξέλιξης του Σύμπαντος.

Ο πύραυλος Arianne 5 ECA που μετέφερε τα δύο ογκώδη όργανα (ένθετη αριστερά) εκτοξεύτηκε στις 16.12 ώρα Ελλάδας από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας, κοντά στον ισημερινό.

Λιγότερο από μισή ώρα μετά την πυροδότηση, το Planck και το Herschel αποσυνδέθηκαν από τον πύραυλο και ξεκίνησαν την πορεία για τις τελικές τους θέσεις γύρω από το Σημείο Λανγκράζ 2, σε απόσταση περίπου 1,5 εκατ. χιλιομέτρων πίσω από τη σκοτεινή πλευρά της Γης.

Τα δύο παρατηρητήρια θα ισορροπούν σχεδόν αβίαστα σε αυτό το σημείο, στο οποίο οι βαρυτικές έλξεις της Γης και του Ήλιου σχεδόν εξουδετερώνονται από τη φυγόκεντρο δύναμη.

Το τηλεσκόπιο Herschel, βασισμένο σε ένα κάτοπτρο 3,5 μέτρων, το μεγαλύτερο καθρέπτη που έχει εκτοξευτεί ποτέ, «βλέπει» στο άπω υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Η ακτινοβολία αυτή είναι το σημαντικότερο ίχνος από το σχηματισμό των πρώτων άστρων στους γαλαξίες.

Το Planck είναι σχεδιασμένο να καταγράφει τη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου, τον «απόηχο» της ηλεκτρομαγνητικής λάμψης που κατέκλεισε το Σύμπαν μόλις 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

Herschel

Το τηλεσκόπιο Herschel παίρνει το όνομα του Ουίλιαμ Χέρσελ, του Βρετανού αστρονόμου που ανακάλυψε την υπέρυθρη ακτινοβολία στα τέλη του 18ου αιώνα.

Το τροχιακό παρατηρητήριο καταγράφει την άπω υπέρυθρη ακτινοβολία που διαπερνά τα νέφη αερίου και σκόνης στο διάστημα και μεταφέρει πληροφορίες για τα πρώτα στάδια σχηματισμού των άστρων.

H ακτινοβολία αυτό μπορεί να ανιχνευθεί μόνο από την απειροελάχιστη αύξηση της θερμοκρασίας που προκαλεί όταν πέφτει πάνω στον μεγάλο καθρέπτη του τηλεσκοπίου. Για το λόγο αυτό, τα όργανα του Herschel πρέπει να διατηρούνται σε θερμοκρασία 0,3 βαθμών Κέλβιν, κοντά στο απόλυτο μηδέν (-273,15 βαθμοί Κελσίου).

To υπέρυθρο φως που θα καταγράφει το Herschel προέρχεται από νέφη αερίου που συμπυκνώνονται και ετοιμάζονται να σχηματίσουν νέα άστρα. Το τηλεσκόπιο θα μπορεί επίσης να ανιχνεύει απλά μόρια όπως το νερό και το υδροκυάνιο, τα οποία καθορίζουν πότε το αέριο θα συμπιστεί και θα θερμανθεί αρκετά ώστε να ξεκινήσουν οι θερμοπυρηνικές αντιδρασεις που τροφοδοτούν τα άστρα.

Planck

To παρατηρητήριο Herschel διατηρείται παγωμένο, όχι όμως τόσο παγωμένο όσο το Planck (ένθετη δεξιά), το οποίο σχεδιάστηκε να λειτουργεί μόλις 0,1 βαθμούς Κελσίου πάνω από το απόλυτο μηδέν, θερμοκρασία μικρότερη κι από ό,τι στο διαγαλαξιακό Διάστημα.

Το Planck θα προσφέρει τις ακριβέστερες μέχρι σήμερα μετρήσεις της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου (CMB), το απόφωτο
της αρχαιότερης ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που φώτισε το Σύμπαν.

Η ακτινοβολία CBM βρίσκεται παντού γύρω μας, παρουσιάζει όμως απειροελάχιστες διακυμάνσεις σε όλη την έκταση του ουρανού.

Οι διακυμάνσεις αυτές (αριστερά) επιτρέπουν στους επιστήμονες να υπολογίσουν το σχήμα και τη δομή του Σύμπαντος όπως ήταν λίγες εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια μετά τη γέννησή του, που χρονολογείται στα 13,7 δισ. έτη.

Προσφέρουν επίσης στοιχεία για τον «πληθωρισμό» του Σύμπαντος, μια φάση απίστευτα γρήγορης διόγκωσης λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

Το Planck είναι το τρίτο και το πλέον προηγμένο όργανο που μελετά τη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου, μετά τις ιστορικές αποστολές COBE και WMAP της NASA.

Θα περάσουν μερικές εβδομάδες μέχρι τα δύο πολύτιμα τηλεσκόπια να φτάσουν κοντά στο σημείο Λανγκράνζ 2, πέρα από την τροχιά της Σελήνης και πίσω από την πλευρά της Γης που έχει νύχτα.

Το Herschel θα αρχίσει τις παρατηρήσεις έπειτα από έξι μήνες δοκιμών, ενώ το Planck θα λειτουργήσει αρκετά νωρίτερα, περίπου ένα μήνα μετά την άφιξη στην τελική του τροχιά.

Newsroom ΔΟΛ

Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

Ριψοκίνδυνη η αποστολή συντήρησης του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble

Η αποστολή του διαστημικού λεωφορείου Atlantis για την επισκευή του γερασμένου Hubble πραγματοποιείται σε μια κακόφημη τροχιακή γειτονιά με χιλιάδες διαστημικά σκουπίδια -ακόμα και ένα ρεβύθι θα μπορούσε να τρυπήσει το σκάφος αν το χτυπήσει με ταχύτητα 30.000 χλμ/ώρα.

Οι περισσότερες πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων κινούνται στο ύψος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, περίπου 300 χλμ από την επιφάνεια της Γης. Το Hubble βρίσκεται σε τροχιά σε ύψος 563 χιλιομέτρων, όπου τα θραύσματα παλιών δορυφόρων και πυραύλων είναι πολύ περισσότερα.

«Το περιβάλλον γίνεται πολύ πιο επικίνδυνο όταν ανεβαίνουμε σε αυτό το ύψος» δήλωσε ο Μπράιαν Ο΄Κόνορ, αρμόδιος της NASA για θέματα ασφάλειας και πρώην κυβερνήτης διαστημικού λεωφορείου.

Ο κίνδυνος καταστροφικής πρόσκρουσης στη διάρκεια της αποστολής εκτιμάται στο 1 ανά 229, ενώ η αντίστοιχη αναλογία για τις συνήθεις αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό είναι σημαντικά μικρότερη, 1 ανά 300.

Σε περίπτωση που το Atlantis αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα που εμποδίζει την επιστροφή του από το Διάστημα, τη διάσωση του πληρώματος θα αναλάβει το διαστημικό λεωφορείο Endeavour, το οποίο περιμένει έτοιμο σε εξέδρα εκτόξευσης κοντά στην εξέδρα του Atlantis.

Έπειτα από την τραγωδία του διαστημικού λεωφορείου Columbia το 2003, η NASA είχε αρχικά αποφασίσει να ακυρώσει την πέμπτη και τελευταία αποστολή συντήρησης του Hubble λόγω του κινδύνου πρόσκρουσης διαστημικών σκουπιδιών.

Η αποστολή τελικά έλαβε το πράσινο φως όταν οι μηχανικοί της NASA επινόησαν τρόπους για την επιδιόρθωση της θερμικής ασπίδας των διαστημικών λεωφορείων σε τροχιά. Επίσης τροποποίησαν την τροχιά του Atlantis ώστε να μειώσουν τον κίνδυνο πρόσκρουσης -το σκάφος κινείται σε ελλειπτική τροχιά και περιοδικά θα κατεβαίνει σε ύψος 217 χλμ, όπου ο κίνδυνος είναι μικρότερος.

Το βράδυ της Τετάρτης οι αστροναύτες του Atlantis προγραμματίζεται να συνδέσουν το Hubble στο ρομποτικό βραχίονα του σκάφους και να το μεταφέρουν στο χώρο φόρτωσης. Οι εργασίες συντήρησης θα πραγματοποιηθούν στη διάρκεια ακόμα τεσσάρων διαστημικών περιπάτων που θα ολοκληρωθούν την επόμενη εβδομάδα.

Νέφος σκουπιδιών

Η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ παρακολουθεί συνολικά 19.000 αντικείμενα που κινούνται σε τροχιά γύρω από τη Γη, τα περισσότερα σκουπίδια.

Οι πιο επικίνδυνες γειτονιές βρίσκονται σε ύψος 840 χλμ, όπου πραγματοποιήθηκε το 2007 η κινεζική δοκιμή καταστροφής ενός παλιού δορυφόρου, και σε ύψος 790 χλμ, όπου συγκρούστηκαν το Φεβρουάριο ένας αμερικανικός και ένας ρωσικός δορυφόρος.

Η διάλυση του κινεζικού δορυφόρου δημιούργησε τουλάχιστον 2.500 θραύσματα, ενώ η αναπάντεχη σύγκρουση δημιούργησε ένα νέφος τουλάχιστον 950 νέων διαστημικών σκουπιδιών.

Και όσο ψηλότερα κινείται ένα διαστημικό σκουπίδι, τόσο περισσότερο μπορεί να παραμείνει σε τροχιά.

Στο ύψος που κινείται ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, ένα σκουπίδι 10 εκατοστών θα εξαφανιζόταν σε διάστημα λίγων μηνών χάρη στην αντίσταση της αραιής ατμόσφαιρας. Αντίθετα, στο ύψος των 790 χλμ, όπου δεν υπάρχει καθόλου αέρας, το ίδιο σκουπίδι θα παρέμενε σε τροχιά για περισσότερο από έναν αιώνα.

Newsroom ΔΟΛ

Κόλλησε στην αρειανή άμμο το ρομπότ Spirit της NASA

To Spirit, ένα από τα δύο πανομοιότυπα ρομπότ της NASA που εξερευνούν τον Αρη από το 2004, κόλλησε στο χαλαρό κόκκινο χώμα και βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, ανακοίνωσαν προβληματισμένοι οι υπεύθυνοι της αποστολής.

Το πρόβλημα είναι το σοβαρότερο που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή ο ρομποτικός γεωλόγος, ο οποίος εδώ και καιρό πάσχει από «αρθριτικά» και παρουσίαζε αλλεπάλληλες «διαλείψεις».

«Το Spirit βρίσκεται σε πολύ δύσκολη κατάσταση» δήλωσε αργά τη Δευτέρα ο Τζον Κάλας, επικεφαλής της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια.

Οι μηχανικοί της ομάδας σχεδιάζουν τώρα να χρησιμοποιήσουν ένα δοκιμαστικό ρομπότ εδώ στη Γη για να αναπαράγουν το πρόβλημα και να εξετάσουν πώς μπορούν να ξεκολλήσουν το Spirit από την άμμο.

Κύρια ανησυχία τους είναι ότι το σασί του Spirit θα αγγίξει τα βράχια πάνω στα οποία κινούνταν και θα επιδεινώσει έτσι το πρόβλημα.

Η μετάδοση εντολών προς το ρομπότ έχει σταματήσει και πιθανώς θα περάσουν εβδομάδες μέχρι να επιλυθεί το κώλυμα, αν αυτό καταστεί δυνατόν.

Σε καλύτερη κατάσταση βρίσκεται το πανομοιότυπο ρομπότ Opportunity, το οποίο εξερευνά την άλλη πλευρά στο βόρειο ημισφαίριο του Αρη απο την έναρξη της διπλής αποστολής το 2004.

Στο εξάτροχο Spirit λειτουργούν σήμερα μόνο οι πέντε τροχοί, αφού η μπροστινή δεξιά ρόδα σταμάτησε να δουλεύει πριν από τρία χρόνια.

Τον περασμένο μήνα το ρομπότ άρχισε ξαφνικά να χάνει δεδομένα από τη μνήμη του και έκανε επανεκκινήσεις στον υπολογιστή του για άγνωστο λόγο.

Τα συμπτώματα αργότερα υποχώρησαν, μέχρι στιγμής όμως παραμένουν ανεξήγητα.

Newsroom ΔΟΛ

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Καθιέρωση πρωτοκόλλου για το ίντερνετ στο διάστημα από τη NASA

H επικοινωνία διαστημικού αεροσκάφους και γης είναι κατά κανόνα αποσπασματική και αναχρονιστική. Θυμίζει την εποχή των τηλεφωνικών κέντρων που απαιτούσαν χειροκίνητη μεταφορά των καλωδίων για να επιτευχθεί η συνομιλία των δύο άκρων. Μέσω του νέου της πρωτοκόλλου, η NASA δηλώνει ότι αυτό πρόκειται να αλλάξει.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η NASA αναζητούσε το αποκαλούμενο πρωτόκολλο Καθυστέρησης (ή Διατάραξης) – Ανεκτικού Διαδικτύου (DTN). Πρόκειται για μια ιδέα εισαγωγής στο διάστημα των αυτόματων πρωτοκόλλων που επιτρέπουν την αδιάκοπη επικοινωνία στο γήινο ίντερνετ.

Η επικοινωνία στο διάστημα διαφέρει σημαντικά από τη διαρκή ροή πληροφοριών στη γη, όπου οι υπολογιστές εντοπίζουν ο ένας τον άλλον, ανταλλάσσουν δεδομένα και στη συνέχεια αποσυνδέονται. Στο διάστημα η επικοινωνία πραγματοποιείται μέσω ευδιάκριτων αλμάτων και απαιτεί ένα σύστημα «αποθήκευσης και προώθησης» που μπορεί να συγκρατεί πληροφορίες σε κάθε βήμα της διαδικασίας. Για παράδειγμα, εάν ένα διαστημικό εξερευνητικό σκάφος στον Άρη χρειαστεί να στείλει δεδομένα στη Γη, θα χρειαστεί αρχικά να αποθηκεύσει τα δεδομένα μέχρι να βρεθεί εντός μήκους κύματος ενός δορυφόρου ή ίσως του Διεθνούς Διαστημικού Κέντρου. Μετά τη λήψη της πληροφορίας, το διαστημικό σκάφος θα συγκρατήσει προσωρινά την πληροφορία μέχρι το επόμενο άλμα, όπου πρέπει να αποθηκευτεί εκ νέου για να επιτραπεί τελικά η αποστολή της στη Γη.

Σήμερα, η αποστολή δεδομένων από τη Γη στον Άρη και πίσω απαιτεί περίπου 4 ώρες, χρόνος που εξαρτάται και από τη θέση των πλανητών. Συνεπώς, οι επιστήμονες χρειάζεται να προγραμματίζουν το χρόνο αποστολής δεδομένων. Το DTN αποτελεί μια προσπάθεια να αυτοματοποιηθεί η παραπάνω διαδικασία. «Η ιδέα είναι ότι μπορείς να στέλνεις δεδομένα από τη Γαλλία στον Άρη με αδιάκοπο τρόπο», δηλώνει ο Έιντριαν Χουκ, επιστήμονας της NASA, o οποίος συμμετείχε στην ανάπτυξη του πρωτοκόλλου κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας.

Το Νοέμβριο του 2008, η NASA πραγματοποίησε την πρώτη δοκιμή του DTN. Τοποθέτησε λογισμικό στο EPOXI, ένα ανεπάνδρωτο διαστημικό εξερευνητικό όχημα που περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο σε απόσταση περίπου 32 χιλιομέτρων από τη Γη και το χρησιμοποίησε για τη μεταφορά δεδομένων μεταξύ του οχήματος και του πλανήτη. Σήμερα, η NASA προσανατολίζεται προς την εγκατάσταση μιας νέας εκδοχής αυτού του λογισμικού στο ίδιο σκάφος και στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το λογισμικό θα αποσταλεί στους υπολογιστές του EPOXI, χρησιμοποιώντας πανίσχυρες κεραίες σε τρεις βάσεις – Καλιφόρνια, Καμπέρα και Μαδρίτη. Η μεταφορά του νέου λογισμικού, όγκου περίπου ένα megabyte, απαιτεί περίπου 1 ώρα.

«Εάν όλα πάνε καλά, μέχρι το Σεπτέμβριο θα υπάρχουν τρεις κόμβοι στο διαπλανητικό δίκτυο, συμπεριλαμβανομένης της Γης», υποστηρίζει ο Dr Βιντ Σερφ της Google, συνεργάτης του Χουκ στην ανάπτυξη του πρωτοκόλλου.

Πηγή: tvxs.gr

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Oι πλανήτες αυτό το μήνα (Μάιος)

Αφροδίτη
Χαμηλά στον ανατολικό ουρανό της αυγής όλο το μήνα.
Μέγεθος -4,4

Άρης
Χαμηλά στα ανατολικά κατα το λυκαυγές.
Μέγεθος 1,2. Κάτω και αριστερά απο την υπέρλαμπρη Αφροδίτη.

Δίας
Ξεχωρίζει στον πρωινό ουρανό στον Αιγόκερω.
Μέγεθος -2,4.

Κρόνος
Στον βραδινό ουρανό, στάσιμος κάτω απο το σώμα του Λέοντα.
Μέγεθος 0,9.

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Διαστημικό τηλεσκόπιο αποτυγχάνει να φωτίσει τη σκοτεινή ύλη

Το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων γάμμα Fermi απέτυχε να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα περυσινού πειράματος που ανίχνευσε ενδείξεις για την ύπαρξη της «σκοτεινής ύλης», του μυστηριώδους υλικού που αναζητείται παντού στο Σύμπαν.

Οι νέες παρατηρήσεις με το τηλεσκόπιο της NASA δεν αποκλείουν μεν την ύπαρξη σκοτεινής ύλης, φαίνεται όμως να διαψεύδουν τις ελπίδες ότι οι αστρονόμοι θα κατάφερναν να τη «δουν» σύντομα, σχολιάζει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Science, όπου είχαν δημοσιευτεί πέρυσι τα αμφιλεγόμενα πρώτα αποτελέσματα.

Εδώ και δεκαετίες, οι αστρονόμοι γνωρίζουν ότι το Σύμπαν περιέχει πολλή περισσότερη μάζα από αυτή που μπορούμε να δούμε κοιτάζοντας με τηλεσκόπια τον ουρανό. Υποθέτουν λοιπόν ότι υπάρχει κάποιο επιπλέον υλικό, άγνωστης μέχρι σήμερα σύστασης, το οποίο δεν εκπέμπει καθόλου ακτινοβολία και δεν αλληλεπιδρά με την κανονική ύλη.

Ορισμένα θεωρητικά μοντέλα προτείνουν ότι η σύγκρουση δύο σωματιδίων αυτής της μυστηριώδους αντιύλης θα παρήγαγε σωματίδια ύλης και αντιύλης που μπορούν να γίνουν αντιληπτά, για παράδειγμα ηλεκτρόνια και ποζιτρόνια (αντι-ηλεκτρόνια).

Στο περυσινό πείραμα, το ερευνητικό αερόστατο ATIC (Advanced Thin Ionization Calorimeter) είχε παρατηρήσει ότι η ροή ποζιτρονίων και ηλεκτρονίων που φτάνει μέχρι τη γήινη ατμόσφαιρα κορυφώνεται σε ενέργειες 300 έως 800 δισ. ηλεκτρονιοβόλτ, διαπίστωση που βρίσκεται σε συμφωνία με τις θεωρητικές μάζες ορισμένων σωματιδίων σκοτεινής ενέργειας.

Το τηλεσκόπιο Fermi της NASA (το οποίο ανιχνεύει και ηλεκτρόνια και ποζιτρόνια, εκτός από τα φωτόνια των ακτίνων γάμμα) απέτυχε τώρα να καταγράψει το ίδιο μέγιστο στη ροή σωματιδίων με ενέργεια εντός αυτού του εύρους.

Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν το Σάββατο στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Φυσικής Ιστορίας στο Ντένβερ.

Πάντως οι ερευνητές του πειράματος ATIC δεν πείθονται εύκολα ότι οι ενδείξεις που κατέγραψαν όντως δεν υπάρχουν. Υποστηρίζουν ότι το Fermi ανίχνευσε μεν περισσότερα σωματίδια, δεν είχε όμως αρκετή ανάλυση για να καταγράψει το «peak» που είχαν εντοπίσει οι ίδιοι.

Επισημαίνουν, επίσης, ότι το Fermi ανίχνευσε περισσότερα ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας από ό,τι αναμενόταν, μια αμυδρή ένδειξη ότι πράγματι υπάρχει κάτι «σκοτεινό» εκεί έξω.

Newsroom ΔΟΛ

Μίνι δορυφόρος θα δοκιμάσει φάρμακα σε τροχιά

Η NASA ετοιμάζεται να εκτοξεύσει έναν μίνι δορυφόρο, σε μέγεθος κουτιού παπουτσιών, ο οποίος θα εξετάσει πώς μια καλλιέργεια ζυμομύκητα αντιδρά σε μυκητοκτόνες ουσίες σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.

«Ο PharmaSat είναι ένα σημαντικό πείραμα που θα μας προσφέρει νέες πληροφορίες για την ευαισθησία των μικροβίων στα αντιβιοτικά στο διαστημικό περιβάλλον» δήλωσε στο Space.com ο Ντέιβιντ Νίζελ, ερευνητής του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Γκάβεστον, ο οποίος συνεργάζεται στο πρόγραμμα με το Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA.

Ο «νανοδορυφόρος» προγραμματίζεται να τεθεί σε τροχιά με πύραυλο Minotaur-1 της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας ο οποίος θα εκτοξευτεί γύρω στις 05.00 τα ξημερώματα της Τετάρτης ώρα Ελλάδας από τις ανατολικές ακτές τις Βιρτζίνια.

Αντικειμενικός στόχος της εκτόξευσης είναι να τεθεί σε τροχιά ο δορυφόρος τηλεπικοινωνιών TacSat3, ενώ ο PharmaSat μεταφέρεται από τον πύραυλο ως δευτερεύον φορτίο.

Ο μίνι δορυφόρος θα τεθεί σε τροχιά σε ύψος 459 χιλιομέτρων και μία ώρα αργότερα οι μηχανικοί της NASA θα δώσουν την εντολή για την έναρξη του πειράματος.

Ο PharmaSat περιέχει ένα μικροβιολογικό εργαστήριο σε σμίκρυνση το οποίο μπορεί να παρακολουθεί την ανάπτυξη, την πυκνότητα και την υγεία των κυττάρων του ζυμομύκητα.

Οι μετρήσεις θα μεταδίδονται στη Γη σχεδόν σε πραγματικό χρόνο για διάστημα έως και 6 μηνών.

Τις μεταδόσεις μπορούν να παρακολουθούν και ραδιοερασιτέχνες με τη βοήθεια του Πανεπιστημίου της Σάντα Κλάρα.

Η εκτόξευση του PharmaSat έρχεται δυόμισι χρόνια μετά την αποστολή του GeneSat-1, ενός δορυφόρου παρόμοιου μεγέθους ο οποίος μελέτησε την ανάπτυξη στο Διάστημα του βακτηρίου Escherichia coli.

Ανάλογα πειράματα με ζωντανά μικρόβια διεξάγονται και στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Newsroom ΔΟΛ

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Στις 11 Μαΐου η αποστολή της NASA για την τελευταία επισκευή του Hubble

TO "ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ" ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ Η NASA ΣΤΟ HUBBLE


Το Atlantis περιμένει στην εξέδρα εκτόξευσης, ενώ στο φόντο διακρίνεται το Endeavour


Η εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Atlantis για την τελευταία αποστολή επιδιόρθωσης του Hubble προγραμματίζεται για τις 11 Μαΐου, ανακοίνωσε η NASA. H δύσκολη επιχείρηση αναμένεται κρατήσει στη ζωή το πολύτιμο διαστημικό τηλεσκόπιο μέχρι το 2014, οπότε θα εκτοξευτεί ο αντικαταστάτης του.

Εκτός απροόπτου, οι επτά αστροναύτες που ανέλαβαν την αποστολή θα αναχωρήσουν από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στις 21.01 ώρα Ελλάδας. Σε περίπτωση ακατάλληλων καιρικών συνθηκών ή τεχνικών κωλυμάτων, η εκτόξευση μπορεί να πραγματοποιηθεί στις 12 ή 13 Μαΐου, αλλιώς θα πρέπει να αναβληθεί για μετά τις 22 του μήνα, λόγω εκτοξεύσεων του αμερικανικού στρατού που θα πραγματοποιηθούν στο μεσοδιάστημα.

Σε περίπτωση που το Atlantis αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα που εμποδίζει την επιστροφή του από το Διάστημα, τη διάσωση του πληρώματος θα αναλάβει το διαστημικό λεωφορείο Endeavour, το οποίο ήδη περιμένει έτοιμο σε εξέδρα εκτόξευσης κοντά στην εξέδρα του Atlantis.

Η αποστολή στο Hubble θεωρείται πιο ριψοκίνδυνη από τις συνήθεις αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, δεδομένου ότι το τροχιακό τηλεσκόπιο βρίσκεται σε διπλάσια απόσταση από τη Γη, όπου είναι μεγαλύτερη η πιθανότητα πρόσκρουσης μικρομετεωριτών ή διαστημικών σκουπιδιών.

Το Hubble βρίσκεται σε τροχιά σε ύψος 575 χιλιομέτρων από την εκτόξευσή του το 1990.

Η επιχείρηση του Atlantis θα είναι η πέμπτη και τελευταία αποστολή συντήρησης και επιδιόρθωσης του Hubble, το οποίο έχει παρουσιάσει βλάβες σε δύο βασικά όργανα (την κύρια κάμερα ACS και το Φασματογράφο Απεικόνισης) και χρειάζεται επίσης νέα γυροσκόπια και μπαταρίες.

To 2014, το Hubble θα αντικατασταθεί από το τεχνολογικά πιο προηγμένο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb.

Newsroom ΔΟΛ



Έκρηξη ακτίνων γάμμα από τις απαρχές του Σύμπαντος εντόπισαν οι αστρονόμοι

Το πιο απομακρυσμένο από τη Γη αντικείμενο, μία έκρηξη ακτίνων γάμμα που πιθανόν δημιούργησε μία μαύρη τρύπα, εντόπισαν οι αστρονόμοι, ανοίγοντας έτσι ένα παράθυρο στα πρώτα στάδια της ιστορίας του σύμπαντος.

Την έκρηξη (GRB 090423) εντόπισε στις 23 Απριλίου ο δορυφόρος SWIFT και σύμφωνα με τους υπολογισμούς συνέβη πριν 13 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν το σύμπαν είχε μόλις ηλικία 600 εκατομμυρίων ετών.

Αμέσως την παρακολούθησαν και επίγεια τηλεσκόπια.

Οι παρατηρήσεις έδειξαν ότι είναι η πιο απομακρυσμένη έκρηξη ακτίνων γάμμα που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα με ερυθρά μετατόπιση (z) ίση με 8,2. Το προηγούμενο ρεκόρ απόστασης είχε μία έκρηξη ακτίνων γάμμα που είχε συμβεί πριν 12,2 δισεκατομμύρια χρόνια.

Αν και η ακριβής φύση των εκρήξεων ακτίνων γάμμα δεν είναι γνωστή, θεωρείται ότι προκαλούνται από την κατάρρευση τεράστιων άστρων όταν εξαντλήσουν το καύσιμό τους, δηλαδή το υδρογόνο. Από την έκρηξη σχηματίζεται μία μαύρη τρύπα και εκπέμπονται ακτίνες γάμμα, ακτίνες Χ και φωτεινή ακτινοβολία.

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, μία έκρηξη παράγει ενέργεια δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια του Ήλίου και για το λόγο αυτό είναι ορατές σε τεράστιες αποστάσεις.

Όλες οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα συμβαίνουν πολύ μακριά για να επηρεάσουν τη Γη και τη ζωή πάνω σε αυτή.

Newsroom ΔΟΛ